ساز ملی ایران زمین “تار” نام دارد.قدمت این ساز به 2000 تا3000 سال می رسد اما زیبا ترین تصویری که می توان به آن استناد کرد مجلس بزم شاه عباس صفوی در کاخ چهلستون اصفهان است.

ساختمان تار: این ساز تشکیل شده از : کاسه،نقاره،دسته،سرپنجه کاسه ی تار:از چوب درخت توت تراشیده می شود. چوب درخت توت به خاطره صدای مطلوبی که تولید می کند در اکثر ساز های خانواده ی تار مثل دوتار،سه تار،تنبور استفاده می شود.

دسته تار : دسته ی تار عموماً از چوب گردو تراشیده می شود و برش آن ترفنده خاصی دارد به طوری که پس از باریک شدن و تراز شدن،دسته تار حرکت نکند و یا پیچ نخورد.

سرپنجه:سرپنجه هم نیز از چوب گردو درست می شود که جمعاً شامل 5 قطعه چوب است.

استخوان شتر:قلم شتر را پس از تمیز کردن،توسط اره های فلکه خاتم بری برش می دهند(مانند یک تنه ی درخت) سپس به الوار های باریک تبدیل می شود و به مدت 3 تا 5 هفته در آب آهک می دهند تا چربی آنها خارج شود و سفید شوند،سپس پرداخت شده و برای استفاده به کارگاه می آیند.